„Dnia 1 maja tego roku będziemy przeżywać radosne wydarzenie. Będzie nim beatyfikacja Ojca Świętego Jana Pawła II, który przewodził Kościołowi powszechnemu i umacniał nas w wierze ponad dwadzieścia sześć lat…) Będzie Mu przysługiwał tytuł błogosławionego, ponieważ na ziemi w sposób heroiczny naśladował Chrystusa i służył Mu całym swoim życiem. (…) Akt beatyfikacji uroczyście potwierdzi wiarę Ludu Bożego, że Jan Paweł II przebywa już w Bożej rzeczywistości nieba, pełnej miłości i życia, że w tej rzeczywistości pamięta o nas, o naszych ziemskich sprawach, troskach i nadziejach.” (…) Słowa te zawarte w Liście Episkopatu Polski, skierowane zostały do wiernych wraz z rozpoczynającym się okresem Wielkiego Postu z podkreśleniem, że tegoroczne przeżywanie Wielkiego Postu, świętego Triduum Paschalnego i Oktawy Wielkanocy będzie dla Kościoła w Polsce jednocześnie czasem przygotowania do beatyfikacji. List Episkopatu zatytułowany „Przyjaciel Boga i Orędownik naszych spraw” podkreśla w pełni charakter pontyfikatu Jana Pawła II Wielkiego.
Od początku swego pontyfikatu Ojciec Święty postawił w centrum uwagi Osobę Chrystusa naśladując Go a zarazem wołał do nas „Otwórzcie drzwi Chrystusowi” – by mógł przekroczyć zarówno granice państw, ustrojów ekonomicznych i politycznych, szerokich dziedzin kultury, cywilizacji. Wołał również poprzez znamienne słowa: „Niech wstąpi Duch Święty i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi”. Wołaniem swym poruszył nasze serca, zgłębił spojrzenie na współczesny świat, naszą polską rzeczywistość, skierował nasze myśli ku właściwemu rozumieniu, stów takich jak sprawiedliwość, solidarność. Ojciec Święty słowa credo w tej kwestii wypowiedział już podczas swej pierwszej pielgrzymki w 1979 roku do San Domingo: „Czynić świat bardziej sprawiedliwym to znaczy dokładać wszelkich starań, aby nie było dzieci niedożywionych, bez możliwości kształcenia i wychowania, aby nie było chłopów pozbawionych ziemi potrzebnej do życia i rozwoju, aby nie było robotników, których traktuję się źle (…) aby nie było systemów dopuszczających wyzysk człowieka przez człowieka, aby nie było korupcji. Aby nie było takich, którzy posiadają wszystko, gdy tymczasem inni bez żadnej winy z ich strony nie posiadają niczego (…) aby siła nie panowała nad prawdą i prawem (…)”.
Jan Paweł II, bezpośredni świadek nieludzkich systemów totalitarnych Polski i świata XX wieku, a zarazem wnikliwy obserwator współczesnej cywilizacji głosił prawdę o Miłosierdziu Bożym, ukazywał swym życiem właściwe pojęcie słowu przebaczenia – zarówno w dziejach świata, Kościoła, w życiu osobistym człowieka.
Z ogromną odwagą w dzisiejszych czasach ukrytej lub wręcz jawnej kpiny ze świętości, wzywał każdego z nas, właśnie do świętości – stawiając jako wzór ogromną rzeszę Sług Bożych, które podczas swego pontyfikatu wyniósł do godności świętych i błogosławionych. Tym samym dawał dowód odważnej wiary w możliwość przemiany jednostek jak i całych społeczeństw niejednokrotnie odchodzących od Boga. Swoim zadziwiającym świat pielgrzymim trudem dawał naoczny przykład przekraczania barier, granic, różnic religijnych pociągając za sobą niezliczone tłumy.
Prawdziwy fenomen Jego pontyfikatu to kontakt z młodymi – mimo, iż stawiał przed nimi przecież niełatwe zadania; już na zawsze symbolem pozostanie najsłynniejsze okno w naszej Ojczyźnie – „Franciszkańska 3”, Światowe Dni Młodzieży, szeroki wolontariat pokolenia Jana Pawła II…
Ojciec Święty zadziwił świat, poruszył serca każdego z nas w chwilach trudu, cierpienia, niemocy w swoim pełnym zawierzeniu Chrystusowi i Matce Najświętszej – aż nadszedł ten smutny dla nas dzień – 2 kwietnia 2005 roku … A później niezapomniany czas pogrzebu, miotana podmuchem niezwykłego Wiatru zamykająca się księga… która jednak się nie stoczyła… oraz wypływające z głębi serc milionowej rzeszy przejmujące wołanie „Santo Subito!!”
Błogosławiony Ojcze Święty – Kochamy Cię! Wprawdzie nigdy nie pragnąłeś pomników, Tworzyłeś żywe pomniki, a jednak nasza ludzka natura domaga się także tych zewnętrznych przejawów trwającej wdzięczności.
Cieszy więc fakt, że i w naszej parafii, w naszej świątyni spoglądamy na Twoje popiersie, piękne dwa witraże papieskie ufundowane przez naszego parafianina. Pan Alojzy Wycisk, fundator pamiątek zaznaczył, że ze względu stan zdrowia nie mógł pojechać do Rzymu i w ten sposób wyrazić pragnie wdzięczność Ojcu Świętemu. Cieszy również drzewko na placu kościelnym zasadzone przez dziatwę szkolną – niechaj ten buk kolumnowy pnie się wysoko, a wraz z nim nasze spojrzenie w stronę niebios. Niechaj także na nowo, rozkwita „Róża Ojca Świętego”, jako dowód pamięci i wdzięczności naszej parafii.
Wielu z naszych parafian doznało szczęścia osobistego spotkania z papieżem, pozostały zdjęcia, głębokie wspomnienia przeżycia, niektóre z nich przekazane i utrwalone zostały na lamach „Brzeskiego Parafianina” z okazji 25-lecia pontyfikatu.
18 maja, dzień urodzin Ojca Świętego – Błogosławionego Jana Pawła II – nasza parafia pragnie uczcić Mszą św. , pieśnią i modlitwą , jako podziękowanie za beatyfikację z prośbą o wstawiennictwo u Boga w naszych codziennych sprawach, jak również w intencji wyniesienia na ołtarze Sługi Bożej SM Dulcissimy w 75. rocznicę Jej śmierci.