Sport w Brzeziu
Ruch sportowy w Brzeziu sięga początków XX wieku. Organizowały go lokalne władze niemieckie. Na festynie w 1912 roku drużyny z różnych ościennych miejscowości prezentowały się w grze w palanta, miotaniu piłką i młotem, grze w dwa ognie, skokach w dal i pokazach gimnastycznych. Piłka nożna stała się popularna później, w ramach założonego w 1919 roku Fusballverein. W latach 1920 – 1922 działało w Brzeziu Towarzystwo Gimnastyczne Sokół z sekcją piłki nożnej i sekcją gimnastyczną. Prezesem został Józef Cieślik, kierownikiem sekcji piłki nożnej Maksymilian Proski, kierownikiem drużyny Alojzy Jendrzejczyk a naczelnikiem sekcji gimnastycznej Karol Burek. Pokazy gimnastyczne były nieodzowną częścią uroczystości w Brzeziu. Sekcja gimnastyczna Sokoła współpracowała ściśle ze szkołą w Brzeziu, gdzie powstało ognisko Sokolniąt pod kierunkiem Franciszka Zająca. Zajęcia gimnastyczne odbywały się na boisku ćwiczeń straży pożarnej w ogrodzie pana Proskiego, a większość ćwiczących była jednocześnie strażakami. Kolejne kluby sportowe to klub piłki nożnej Diana 29, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej (w latach 1931- 1938). Po II wojnie światowej próbowano reaktywować ruch sportowy, głównie z inicjatywy Józefa Cieślika, jednakże bez powodzenia. Od 1953 roku pod opieką Zakładu Garbarskiego w Brzeziu powstaje zakładowy Klub Sportowy Włókniarz, który przekształcił się w działający do dziś Ludowy Klub Sportowy Brzezie. Jako spadkobiercy Sokoła świętował w 2020 roku swoje 100-lecie.
Ruch Strażacki
Początek ruchu strażackiego w Brzeziu datuje się na rok 1858, a inicjatorami tego ruchu mieli być mieszkańcy: Eliasz i Wiesna. Jednak za początek powstania Ochotniczej Straży Pożarnej przyjmuje się rok 1878. Jednymi z pierwszych strażaków byli: Snoppek, Kuczera, Dudek, Bauer, F. Scholtys i J. Scholtys. Pierwszą sikawkę strażacy dostali w roku 1888. Umieszczono ją w nowo wybudowanej remizie, w miejscu, gdzie obecnie stoi pomnik Powstańców Śląskich. Ćwiczenia i zabawy oraz oficjalne uroczystości odbywały się na Lukasynie w lokalu Mrozka. Kroniki podają pierwszych strażaków, którzy zginęli w akcji. Byli to: Kolonko, a kolejnym niejaki Chruszcz, który zginął przy gaszeniu słynnego pożaru młyna parowego Domsa. W 1937 roku nabyto pierwszą w powiecie rybnickim konną motopompę. Strażacy nie tylko gasili pożary ale i uczestniczyli we wszystkich ważnych uroczystościach kościelnych i państwowych, co kontynuowane jest do dziś. Po przerwie wojennej, już w 1947 roku, reaktywowano straż pożarną a komendantem został Ludwik Burek. Nową remizę wybudowano w 1953 roku. Strażacy z Brzezia nieśli pomoc powodzianom w 1997 roku, gasili pożar lasu w Kuźni Raciborskiej, oraz Szkoły Podstawowej w Brzeziu. W OSP działa sekcja żeńska, a także drużyna młodzieżowa chłopców i dziewcząt. W 1995 roku OSP Brzezie włączono do Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego. W 2023 roku obchodzono 145 lat istnienia brzeskiej Ochotniczej Straży Pożarnej.
Działalność kulturalno – społeczna
W 1919 roku powstało Towarzystwo Śpiewu Jutrzenka. W ramach Towarzystwa istniały dwa chóry: Oddział Mieszany i Oddział Męski. Warunkiem przyjęcia do chóru było ukończenie 16. roku życia i oczywiście dobry słuch i głos. Pierwszy zespół prowadził Antoni Hurski. Oddział Męski ćwiczył pod batutą Joachima Rzodeczki ,nauczyciela brzeskiej szkoły. W 1925 roku ufundowano sztandar z napisem: ”Święta Cecylio, patronko śpiewaków módl się za nami”. W latach trzydziestych Jutrzenka przekształciła się w Zespół Pieśni i Tańca. Repertuar zespołu to głównie pieśni i tańce śląskie, humoreski i scenki rodzajowe oparte na
motywachludowych.
W październiku 1945 roku powstał Zespół Młodzieży Świetlicowo Teatralnej Orzeł. Liczył on ok. 60 członków. Spotkania odbywały się w sali U Proskiego zwanej popularnie Skubiarnią. Przewodniczącym Zespołu Orzeł został Emil Wolny, nauczyciel brzeskiej szkoły, a prezeską Paulina Matuszkówna. Organizowano zabawy taneczne połączone z występami tańców śląskich. W organizacji zabaw często współpracowano z drużyną ZHP prowadzoną przy szkole przez Gertrudę Szołtys. W okresie wielkanocnym ćwiczono Pasje wg św. Mateusza. Wystawiano także przedstawienia, z którymi Orzeł odwiedzał sąsiednie wsie. Zespół był też angażowany podczas zbiórek pieniężnych, np. na odbudowę Warszawy, na PCK, na wdowy byłych więźniów politycznych. Staraniem Zespołu Orzeł powstała również biblioteka, z której mogli korzystać wszyscy mieszkańcy Brzezia. W 1947 roku pod naciskiem cenzury próbowano włączyć Zespół Orzeł w szeregi Związku Młodzieży Wiejskiej WICI, na co nie było zgody.
Zespół przekształcił się w Kółko Teatralne Zorza będące częścią sekcji propagandowej Caritas Brzezie nad Odrą. Protektorem Zarządu Caritas Brzezie nad Odrą był ks. proboszcz Franciszek Klimza, przewodniczącym Józef Jendrzejczyk a sekretarzem J. Trompeta. Hasłem przewodnim Kółka było „W imię Boże”. Zduszone cenzurą Kółko Teatralne Zorza powoli kończyło swoją działalność. Została jednak po nim trwała pamiątka – kapliczka św. Nepomucena przy ulicy Brzeskiej. Kapliczka ta przeznaczona była do wyburzenia w związku z poszerzaniem drogi. Członkowie Zorzy, pozorując rozbiórkę, w ciągu jednej nocy przesunęli, a właściwie wybudowali nową kapliczkę 2 metry dalej. Do dziś nad jej wejściem widnieje tablica upamiętniająca Kółko Teatralne Zorza.
Koło Gospodyń Wiejskich powstało po wojnie na bazie Kółka Rolniczego i działało do lat 90-tych. Pierwszą prezeską była Anna Blucha. Panie brały udział we wszystkich uroczystościach w Brzeziu. Organizowane były również kursy szycia, gotowania, szydełkowania a także wspólne wycieczki. W latach 1946-1953 działał w Brzeziu Uniwersytet Ludowy. Kierownikiem był Władysław Przybysławski,
a wykładowcami Paweł Wawrzyczny i Stanisława Przybysławska. Na siedzibę UL-u wyznaczono obiekty po dawnym majątku rolnym. Uczono się literackiego języka polskiego i przygotowywano do pracy w oświacie, kulturze, księgowości czy samorządzie. Uniwersytet Ludowy pozwalał młodym ludziom zdobyć wiedzę i ułatwić start w dorosłe życie. Współpracował z powstałym w 1948 roku Ośrodkiem Szkolenia Spółdzielczego na Widoku, w którym odbywały się kursy, szkolenia i konferencje.
Zespoły śpiewacze w Brzeziu zazwyczaj gromadziły się pod kierunkiem aktualnie zatrudnionego
w kościele parafialnym organisty. Nie zachowały się żadne dokumenty i zespoły te nie były nigdzie zarejestrowane. Starsi mieszkańcy Brzezia zapamiętali wykonywanie w okresie Wielkiego Tygodnia pasji wg św. Mateusza z podziałem na solistów i chór w ramach działalności kółka Orzeł. Z inicjatywy Henryka Sekuły wrócono do tej tradycji. Dyrygentem został Nikodem Burek z wykształcenia inżynier, z zamiłowania muzyk. I tak powstał w 1983 roku Chór Brzezie początkowo tylko wykonujący Pasje, ale stopniowo poszerzający swój repertuar o utwory świeckie, ludowe, patriotyczne. Od 2010 roku należy do Śląskiego Związku Chórów i Orkiestr Ma w swoim artystycznym dorobku trzy płyty z muzyką sakralną. Próby odbywają się w świetlicy środowiskowej przy ul. Kpt. Serafina Myśliwca.
